Τα τελευταία χρόνια, ο πληθυσμός της φραγκολίνας στο νησί της Κύπρου ολοένα και μεγάλωνε. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι, ορισμένες περιοχές, κυρίως απαγορευμένες, που κρατούσαν κάποια πουλιά, λόγω του ότι έγιναν οικιστικές, ήταν δύσκολο να ‘λαθροθηρευτούν’ και τα πουλιά πλήθαιναν. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα πουλιά μετακινήθηκαν σε παραπλήσιες περιοχές και εξαπλώθηκαν. Θεάθηκαν πουλιά σε μέρη πρωτόγνωρα για τα Κυπριακά δεδομένα και αυτό χαροποιούσε πολύ, κυρίως, τους κυνηγούς με σκύλο φέρμας, καθώς το συγκεκριμένο θήραμα προσφέρει απίστευτες συγκινήσεις.

Τα πουλιά είχαν μια ανοδική πορεία μέχρι τον περασμένο Μάρτιο, όπου μετά από το τέλος της κυνηγετικής περιόδου θεάθηκαν αρκετά πουλιά σε διάφορα σημεία Παγκύπρια. Δυστυχώς, όμως, οι καταμετρήσεις του καλοκαιριού αποκάλυψαν μια κακή πραγματικότητα. Τα πουλιά μειώθηκαν σε αρκετά σημεία και μάλιστα σημαντικά. Κύριος λόγος της μείωσης τους ήταν η μη ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, οι οποίες κατέστρεψαν τα αυγά κατά την περίοδο εκκόλαψης, αλλά και η μειωμένη ποσότητα εντόμων, τα οποία αποτελούν την βασική πηγή τροφής των νεοσσών.

Πέραν, όμως, από την ανομβρία, δυστυχώς, είχαμε και άλλους επιβλαβείς παράγοντες να επηρεάζουν τον πληθυσμό της, όπως η λαθροθηρία, οι γάτες που σε αρκετές περιοχές επέφεραν αρκετή καταστροφή, αλλά και η καταστροφή βιοτόπων στους οποίους ζει το συγκεκριμένο θήραμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η καταστροφή των καλαμιώνων πλησίον του μικρού Λιμανιού Μουσκήτα στην περιοχή Λάρνακας, όπου μέσα υπήρχαν αρκετές φραγκολίνες. Δυστυχώς, όμως, πέραν από την ανομβρία και τους επιβλαβείς παράγοντες το συγκεκριμένο θήραμα υποφέρει και από την ανθρώπινη ασυνειδησία.

Η καταστροφή του καλοκαιριού

Λόγω του ότι αρκετά πουλιά βρίσκονται και σε περιοχές, οι οποίες δίνονται είτε για καθημερινό κυνήγι, είτε για το κυνήγι φάσσας, αρκετοί επιτήδειοι  βρίσκουν την ευκαιρία για να τις αποδεκατίζουν. Δεν θα ξεχάσω πριν μερικά χρόνια και ενώ βρισκόμασταν σε μια περιοχή καθημερινή για τρυγόνια, μια φραγκολίνα σηκώθηκε ανάμεσα σε εμένα και σε ένα άλλο κυνηγό, μεγάλο σε ηλικία, ο οποίος στεκόταν δίπλα μου. Ο κυνηγός χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο σήκωσε το όπλο και την πυροβόλησε. Ευτυχώς, αστόχησε. «Ρε μάστρε»,  του φώναξα, «γιατί πυροβόλησες την φραγκολίνα»; Η απάντηση του σε κάνει να διερωτάσαι, εάν πρέπει να ξανακαθίσουμε όλοι από την αρχή σε εξετάσεις. «Νόμιζα ήταν τρυγόνι».

Τις προδίδει και ο δρόμος

Δυστυχώς, ένα από τα ελαττώματα, τα οποία έχει το συγκεκριμένο θήραμα είναι το γεγονός ότι, κυρίως κοντά στο μεσημέρι, του αρέσει να βγαίνει και να περπατάει κοντά σε δρόμους. Με αυτό τον τρόπο, γίνεται εύκολη λεία για τον κάθε επιτήδειο  λαθροθήρα.

Αρκετοί δεν σέβονται

Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις ορισμένοι κυνηγοί, δυστυχώς, δεν σέβονται και πυροβολούνε ότι πουλιά βρουν μπροστά τους. Υπάρχουν περιπτώσεις τις περισσότερες, ίσως, φορές, όπου τα πουλιά είναι σε ζεύγη. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις μπορεί σε μια περιοχή να υπάρχουν πέντε με δέκα πουλιά. Δεν είναι λίγες οι φορές που είδαμε ή ακούσαμε κυνηγούς να καυχιόνται για τα κατορθώματά τους, για το ότι χτύπησαν σε μια μέρα πέντε και έξι φραγκολίνες. Όπως αντιλαμβάνεστε αυτό αποτελεί ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα κατά του είδους της φραγκολίνας.

Είναι ένα συναρπαστικό και πανέμορφο πουλί, το οποίο απαιτεί ένα πολύ καλό και έμπειρο σκυλί για να καταφέρει να την ‘ξεφωλιάσει’ και να πετάξει. Πολλές φορές προτιμάει να ‘ποδαρώνει’ και να φεύγει μακριά μας και να πετάξει μόνο όταν σιγουρευτεί ότι υπάρχει μια απόσταση ασφαλείας. Είναι καθήκον όλων μας να διατηρήσουμε το είδος και για τα επόμενα χρόνια και για τους επόμενους κυνηγούς.