ή αλλάζουμε ή χανόμαστε

Καλούμαστε να απολογηθούμε γιατί αντιδράμε… και αγανακτούμε με την αδυναμία μας να διαφυλάξουμε το παραδοσιακό ελεύθερο κυνήγι… για μας και τα παιδιά μας
Γράφει ο Ανδρέας Κουινέλης
Τους τελευταίους μήνες σε κυνηγετικές κουβέντες, ανακαλύπτω αυθεντικούς ανθρώπους με τους οποίους χαίρομαι να ανταλλάσσω έστω φευγαλέα, κουβέντες από καρδιάς. Τώρα νιώθω ότι όλο και περισσότεροι προσερχόμαστε σε νέες γνωριμίες, σε θέματα που απασχολούν την αγάπη μας, που είναι το κυνήγι με κυνηγόσκυλα χωρίς τη μάσκα που έλεγε ότι είμαστε σημαντικοί ή απασχολημένοι και πάντως όχι διατεθειμένοι να προδώσουμε τα πραγματικά μας θέλω με κίνδυνο να εκτεθούμε.
Μάλλον έπεσαν οι μάσκες επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί αυτό που τόσα χρόνια ασκούσαμε ελεύθερα και σε μεγάλες εκτάσεις, συρρικνώνεται, αλλάζει χωρίς κανείς να μας ρωτά ή υπολογίζει. Εύκολα διαπιστώνει ο Έλληνας ανήσυχος, κυνηγός που ενημερώνεται από το κυνηγετικό τύπο και τα λιγοστά μέσα που ακόμη προβάλουν το κυνήγι, ότι είναι αρκετά εκείνα που συμβαίνουν, τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο, τα οποία θίγουν ζωτικά θέματα του παραδοσιακού κυνηγιού και της κυνηγετικής μας οικογένειας για τα οποία η πλειονότητα από εμάς ελάχιστα μπορεί να κάνει.
Με Δημοκρατικές διαδικασίες
Οι τελευταίες εξελίξεις μας αφήνουν όλους μας έκπληκτους. Ίσως για λόγους που ο καθένας μπορεί να φανταστεί, μας αιφνιδιάζουν. Ακόμη μια φορά… αποφάσισαν για εμάς χωρίς εμάς. Πολύ Δημοκρατικό, δε θα λέγατε; Η απόδειξη: τα δρομολόγησαν μόνοι τους, τα αποφάσισαν μόνοι τους… δεν ρωτήθηκαν οι κυνηγετικές μας οργανώσεις, κι εμείς οι… τα μάθαμε εφόσον δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Μα αφαίρεσαν, σιωπηρά, το δικαίωμα να εκφράσουμε την άποψη μας, να παραθέσουμε τα δικά μας στοιχεία. Μας αγνόησαν… Μόνο όταν θέλουν τη ψήφο μας θυμούνται. Οργή είναι το λιγότερο που μπορεί να νιώσει ο Έλληνας κυνηγός καθώς δεν του δόθηκε το δικαίωμα να κάνει οποιαδήποτε ενέργεια, να πει την άποψη του, να συμμετέχει ενεργά σε αποφάσεις οι οποίες θα καθορίσουν το μέλλον αυτού του τρόπου ζωής που έχει επιλέξει να ασκεί, εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Τα κυνηγετικά μας δικαιώματα βρίσκονται στο έλεος πια του εκάστοτε υπουργού ο οποίος, μπορεί να μην έχει δει στη ζωή του πως είναι η πέρδικα, ή το κοτσύφι .
Για εμάς, χωρίς εμάς
Είναι σίγουρο ότι κάποιοι αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, θα πρέπει όλοι να τους δώσουμε να καταλάβουν από όποια θέση βρισκόμαστε και με την όποια δύναμη φωνής, λόγου, κατέχουμε ότι πλέον θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Απαιτείται πλέον να πάρουμε τη ζωή (γιατί τρόπο ζωής αποτελεί το κυνήγι) στα χέρια μας. Μην διστάζετε να επαναλαμβάνετε σε όλους αυτούς που με σθένος μας κατηγορούν και αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, ότι ο κυνηγός σέβεται το φυσικό περιβάλλον επειδή το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους.
Είμαι ΚΥΝΗΓΟΣ και δεν ντρέπομαι
Ο κυνηγός δεν είναι ούτε δολοφόνος, ούτε εγκληματίας. Ασκεί μια νόμιμη δραστηριότητα. Είναι Έλληνας πολίτης με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Πληρώνει αδρά, δύο δισεκατομμύρια ευρώ, κάθε κυνηγετική περίοδο από το υστέρημα του. Όπου υπάρχει κυνήγι, υπάρχει δάσος και φυσικό τοπίο. Δεν υπάρχει τσιμέντο, αυθαίρετο, χώρος αποβλήτων. Οι κυνηγοί είναι μέλη των κυνηγετικών οργανώσεων, οι οποίες τάχθηκαν και συστήθηκαν για ένα σκοπό: να διατηρήσουν και να εξασφαλίσουν το δικαίωμα της αειφόρας και βιώσιμης ανάπτυξης της άγριας ζωής.
Μόνο με την προστασία αυτού που προσδοκάς και επιδιώκεις μπορείς να έχεις μέλλον. Συνεπώς μην σφυρίζεται αδιάφορα στις εκάστοτε αποφάσεις που αφορούν το άγριο θήραμα και το κυνήγι του. Μην διστάζεις να δηλώνεις κυνηγός και να υπερασπίζεσαι την ιδιότητα σου και την αγάπη σου για το άγριο θήραμα και το ελεύθερο φυσικό περιβάλλον.
Με όπλο την υποδειγματική συμπεριφορά
Πρέπει επιτέλους η κατάσταση αυτή να αλλάξει. Όμως η αλλαγή αυτή δεν μπορεί να προέλθει με οποιοδήποτε κύμα αυστηρότητας. Οι αναχρονιστικές αυτές μέθοδοι δεν αποδίδουν σήμερα. Αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να απαιτήσουμε την τήρηση των κανόνων σε οποιαδήποτε απόφαση αφορά το κυνήγι. Η περιφρόνηση και η παραβίαση των κανόνων αποτελούν βασική αιτία παρακμής. Οι κακοί κανόνες τροποποιούνται ή καταργούνται αλλά μέχρι τότε ισχύουν και εφαρμόζονται.
Για να γίνει όμως αυτό συνείδηση στο σημείο που φτάσαμε, ένας τρόπος υπάρχει, το παράδειγμα τήρησης των νόμων από όλους μας, αν θέλουμε πράγματι να εκσυγχρονιστεί το κυνήγι στην χώρα μας πρέπει να υπάρξουν από τη μεριά μας απτά παραδείγματα νέου ήθους και συμμόρφωσης στους κανόνες και η απαίτηση τήρησης από αυτούς που αποφασίζουν για το μέλλον του κυνηγιού στην χώρα μας. Όταν λοιπόν απλωθεί στο χώρο μας η αγαθή επίδραση του παραδείγματος, τότε πρέπει να ακολουθήσει η απαραίτητη δίκαιη, αυστηρότητα, που θα εμπεδώσει το κύρος των κανόνων και των δικαιωμάτων μας που σήμερα καταπατούνται ασύστολα.
Οι σύντονες προσπάθειες μας, τόσο κατά την άσκηση του κυνηγίου, όσο και για την διεκδίκηση των δικαίων αιτημάτων μας μόνο μέσα από την κοινή προσπάθεια και την ενότητα μπορεί να γίνει εφικτή.
Δεν απέμεινε πολύ χρονικό διάστημα για την επερχόμενη κυνηγετική περίοδο, οι καιροί θέλουν επαγρύπνηση φροντίστε να ισχυροποιήστε την φωνή σας σε όλους και υπερασπίστε την αγάπη μας για το κυνήγι με κάθε νόμιμο μέσω.