Έξαρση των ατυχημάτων στους κυνηγότοπους

Πώς να βάλουμε μέσα στο κεφάλι μας το ότι ο ασφαλής χειρισμός του όπλου και η υπευθυνότητα είναι τα καλύτερα εφόδια για την αποφυγή των ατυχημάτων στο κυνήγι;;;

Θλιβερός είναι ο απολογισμός της κυνηγετικής χρονιάς για τη μεγάλη οικογένεια των κυνηγών. Δεκάδες ήταν οι φίλοι μας που άφησαν την τελευταία τους πνοή στους κυνηγότοπους. Τη μερίδα του λέοντος στα τραγικά περιστατικά είχαν τα ατυχήματα σε κυνήγια αγριόχοιρων. Αρκετά ήταν θανατηφόρα, ενώ υπήρχαν και εκείνα με ακρωτηριασμούς, που άφησαν ανάπηρους πολλούς συναδέλφους μας.

Τα δελτία ειδήσεων, αλλά και εφημερίδες συχνά πυκνά ανέφεραν κυνηγετικές τραγωδίες με τίτλους-κλισέ: «Πυροβόλησε το φίλο του γιατί τον πέρασε για αγριογούρουνο!». Τι φταίει κι έχουμε αυτή την αύξηση των θλιβερών περιστατικών που βυθίζουν στο πένθος τα σπίτια μας; Πώς μπορεί να σταματήσει ή τουλάχιστον να περιοριστεί αυτός ο κύκλος των αδικοχαμένων κυνηγών; Το«Κ&Φ» προσπαθεί να φωτίσει τις σκοτεινές πλευρές αυτού του προβλήματος, που έχει αναχθεί σε ανοικτή κοινωνική πληγή και να δώσει λύσεις, προκειμένου να πάψουμε να θρηνούμε κάθε κυνηγετική περίοδο θύματα.

Από μια πρόχειρη μελέτη των στατιστικών δεδομένων προκύπτει ότι στα κυνηγετικά δυστυχήματα οι πρωταγωνιστές είναι κυρίως νεαρά άτομα. Μάλιστα, θύτες ή θύματα, δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στο κυνήγι του αγριόχοιρου. Με λίγα λόγια, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους που εμπλέκονται στις τραγωδίες στους κυνηγότοπους φαίνεται ότι μπήκαν απότομα στις παρέες των γουρουνάδων, ενώ τα πρώτα τους βήματα τα έκαναν σε κυνήγια πουλιών ή λαγού. Μια εξήγηση για την αιφνίδια αυτή στροφή είναι το γεγονός ότι τελευταία είχαμε αύξηση των αγριόχοιρων στα βουνά της Μακεδονίας, της Θράκης, της Στερεάς Ελλάδας, της Ηπείρου και της Πελοποννήσου.

Οι όψιμοι γουρουνάδες, με τον υπέρμετρο ενθουσιασμό του νέου κυνηγού,  δείχνοντας υπερβάλλοντα ζήλο κάνουν εύκολα το λάθος κατά τη διάρκεια του κυνηγίου, γεγονός που αποδεικνύεται μοιραίο. Πολλές φορές πυροβολούν πολύ γρήγορα και ασυναίσθητα, παρασυρμένοι από τις μπηχτές τουφεκιές τους σε πουλιά. Έτσι «βλέπουν» το συγκυνηγό τους για θήραμα, πυροβολούν στο πρώτο θρόισμα και καθετί που τους φαίνεται ότι μαυρίζει, ή δεν υπολογίζουν ότι τα δράμια έχουν μεγαλύτερο βεληνεκές από τα ψιλά σκάγια που χρησιμοποιούσαν για τα ορτύκια και τις μπεκάτσες. Ακόμη, μπαίνοντας εύκολα στις γουρουνοπαρέες δίχως την απαραίτητη ψυχραιμία, καρτερικότητα και υπομονή, αλλάζουν συχνά θέση από το καρτέρι όπου τους τοποθετεί ο αρχηγός, με συνέπεια να γίνονται αυτοί στόχοι των άλλων μελών της ομάδας.

Επειδή το θέμα των δυστυχημάτων είναι πάρα πολύ σοβαρό, το «Κ&Φ» αν και αντιλαμβάνεται ότι αρκετοί συνάδελφοι θα διαμαρτυρηθούν, προτείνει ανεπιφύλακτα

τη λήψη μέτρων από τις κυνηγετικές οργανώσεις. Υπενθυμίζεται ότι είχαν γίνει συζητήσεις με τα υπουργεία (ΥΠΑΝ & ΥΠΕΚΑ) προηγούμενων κυβερνήσεων, ώστε στο πλαίσιο της κυνηγετικής παιδείας να γίνονται μαθήματα από τους συλλόγους στα μέλη τους. Νομίζουμε ότι μετά και τη λαίλαπα των τελευταίων ατυχημάτων, οι κυνηγετικές οργανώσεις θα πρέπει να ξαναδούν το θέμα και να διοργανώσουν ολιγοήμερα σεμινάρια κυρίως για τους νέους κυνηγούς και ιδιαίτερα για εκείνους που στρέφονται στο κυνήγι του αγριόχοιρου. Μάλιστα, να τοποθετείται και σχετική σφραγίδα στις άδειες εκείνων που τα παρακολουθούν. Ίσως κάποιοι να αντιδράσουν σ’ αυτή την πρόταση. Ωστόσο, προτού πουν οτιδήποτε, ας σκεφτούν πως τον καθένα από μας τον περιμένουν οι δικοί του να γυρίσει στο σπίτι, ύστερα από κάθε κυνήγι. Το ίδιο ίσχυε και για τους συναδέλφους μας που κάτι τέτοια πράγματα, τα οποία θεωρούμε βαρετά και υπερβολικά, ήταν εκείνα που έστειλαν τα άψυχα κορμιά τους για να τα κλάψουν οι δικοί τους.

Στο πλαίσιο της κυνηγετικής έκθεσης OUTDOOR EXPO 2014, θα πραγματοποιηθεί ειδική ημερίδα για το θέμα της ασφάλειας στο κυνήγι.

Σας ευχόμαστε Καλές Γιορτές με αγάπη, υγεία και ασφάλεια στις εξορμήσεις σας.

Λευτέρης Κακαβούλης

Ξεφυλλίστε το ΤΕΥΧΟΣ 223

[book id=’10’ /]